Geplaatst op 12 november 2025

Gisteren was de tweede activiteit in het kader van de dag van de mantelzorger. Mantelzorgers genoten van een heerlijk stamppotbuffet in de Gouden Zon in Sappemeer. Ook gisteren werden de mantelzorgspeldjes uitgedeeld.

Leidinggevende Michel Holzhausen van Kwartier sprak de mantelzorgers toe. Hieronder is na te lezen wat hij heeft verteld:

Goedemiddag allemaal,

Wat ontzettend fijn om hier in de middag samen te zijn, in deze warme omgeving van De Zon.
We zitten hier niet zomaar, we zijn hier om even stil te staan bij iets bijzonders.
Bij jullie.

Vandaag, tijdens de Mantelzorg Week, willen we aandacht geven aan iedereen die op zijn of haar manier zorgt voor een ander. Mensen die vaak niet om applaus vragen, maar er gewoon er zijn met liefde, met aandacht, met geduld. Mantelzorg is niet iets wat je zomaar even doet. Het groeit vaak vanzelf. Uit liefde voor je partner, je ouder, je kind, je buur of je vriend.
En voordat je het weet, ben je niet alleen meer partner of dochter of buurvrouw, maar ook mantelzorger. Dit vraagt veel, het vraagt tijd, organisatie, en soms ook het opzijzetten van jezelf. Het vraagt kracht op dagen dat je moe bent en hoop, op momenten dat het allemaal even te veel lijkt.

Wat ik bijzonder vind, is dat mantelzorg vaak begint met iets kleins: een boodschapje, een telefoontje, een bezoekje. Juist die kleine gebaren betekenen veel want zorg gaat niet alleen over doen, maar vooral over zoals ik al rees eerder aangaf over er zijn. Vanmiddag is daarom bedoeld om even stil te staan. Niet om te praten over regels, over formulieren of over wat allemaal nog moet, maar gewoon om te genieten, om elkaar te ontmoeten, om verhalen te delen.
Jullie zijn de mensen die licht brengen in het leven van een ander, soms zonder dat iemand het ziet en dat licht willen we teruggeven aan jullie middels een dankjewel, met een maaltijd, met aandacht.

Ik hoop dat jullie hier vanmiddag het even kunnen loslaten. Dat je voelt dat je gezien wordt, mag ontspannen, lachen, praten, of gewoon even stil zijn.
Dat dit een middag mag zijn die voelt als een adempauze… eentje die je misschien morgen net dat beetje extra kracht geeft om weer door te gaan. Namens de gemeente, de organisaties die mantelzorg ondersteunen, en iedereen die betrokken is bij deze avond. Dank jullie wel voor jullie inzet, jullie liefde, en jullie onvermoeibare zorg.